Specifieke Chronische Pijn (o.a. fibromyalgie, Chronisch Vermoeidheid Syndroom, M.E., SOLK, burn-out, moeilijk objectiveerbare letselschade)
Lees hier de extra uitleg over Specifieke Chronische Pijn (en o.a. bovengenoemde aandoeningen) en de OldPain2Go® methodiek: hoe deze aandoeningen zich openbaren en wat je kunt doen om hier vanaf te komen. Attentie: Als je niet de tijd neemt deze uitleg volledig te lezen is de OldPain2Go® eenvoudigweg (nog) niet voor jou. Met deze methode kunnen alleen mensen worden geholpen die bereid zijn te doen wat nodig is om te herstellen.
OldPain2Go ® heeft een oplossing.
De rode draad
Indien je bent gediagnosticeerd met een specifieke chronische pijn zonder verklaring of met één van de bovengenoemde aandoeningen kan de onderstaande uitleg en theorie je wellicht helpen om te begrijpen wat er aan de hand is, zodat je voor de weg van herstel kunt kiezen. Deze theorie (en de conclusie) is het resultaat van intensieve studie naar het zoeken van de oorzaak van deze aandoeningen en het veelvuldig wereldwijd werken door OldPain2Go® (Master) Practitioners met cliënten lijdend aan fibromyalgie (FM), M.E. en CVS. De resultaten zijn fantastisch en blijvend.
Mensen met een specifieke, onverklaarbare chronische pijn en diegenen die gediagnosticeerd zijn met o.a. Chronische Vermoeidheid (CVS), M.E. of fibromyalgie (FM) hebben, herkennen zichzelf vaak in het volgende: zij zijn ‘gedreven’ mensen met hart voor de ‘zaak’ (lees: ook familie & andere activiteiten), het zijn initiators die actie ondernemen, anderen helpen en zelden ‘nee’ zeggen. En hoogstwaarschijnlijk ligt daar nu juist de oorzaak van de problemen. Om alle vooroordelen weg te nemen: deze mensen zijn niet lui, noch zit de pijn of vermoeidheid ‘tussen de oren’. En ondanks dat alle getroffenen zeer verschillende symptomen en niveaus van pijn, vermoeidheid en onvermogen ervaren, hebben allen één ding gemeen: hoe het ziektebeeld begon en hoe het vorderde.
Is het onderstaande verhaal herkenbaar?
Je bent waarschijnlijk een gedreven persoonlijkheid en je bent zeer regelmatig ver of tot het uiterste gegaan; mentaal, fysiek of emotioneel. Vaak meer dan je lichaam aan kon en meestal met een grotere zorg voor anderen (of op het werk) dan voor jezelf. De ‘ziekte’ begint met één of meer van de volgende voorvallen: een virale infectie, een ernstige ziekte, vaccinatie, ernstige stress of een traumatisch ongeval/incident (= trigger point). Enkele weken of zelfs maanden later, wanneer je zou verwachten je beter zou moeten zijn, heb je de aandoening die je nu de ernstige chronische pijnklachten of chronische vermoeidheid geeft. Dit kan vele jaren doorgaan, zo niet voor de rest van je leven, terwijl je meer en meer gefrustreerd raakt door een gebrek aan diagnose, antwoorden of oplossingen. Vaak krijg je te horen: ‘je moet er maar mee leren leven.’ Daarnaast ben je nu meer vatbaar voor verkoudheden, griep of nieuwe ziektes omdat je immuunsysteem overbelast is geraakt.
Op een gegeven moment zul je je zo lang slecht voelen dat je denkt; ‘Kom ik hier ooit nog van af?’ Omdat je er niet ziek uitziet, heb je naast het probleem dat je niet alleen erg ziek bent ook nog het probleem anderen te moeten overtuigen dat je ziek bent. Hun observaties over jouw welzijn zijn vaak niet behulpzaam of begripvol en staan in het algemeen lijnrecht tegenover de persoon die je in feite bent. Dit verhoogt de stress nog meer en zet de neerwaartse spiraal voort. Soms heb je misschien het geluk je een beetje beter te voelen, maar terwijl je probeert de achterstand in te halen, merk je dat de pijn en vermoeidheid je al weer inhalen.
Navraag leert dat bijna iedereen met chronische vermoeidheid of fibromyalgie zich herkent in dit verhaal en ook anderen met specifieke chronische pijn zonder verklaring. Het feit dat geen twee mensen dezelfde lichamelijke symptomen of dezelfde mate van zwakte ervaren, is de reden waarom er tot nu toe geen geneesmiddel is gevonden en waarom farmaceutische bedrijven niet zullen investeren in onderzoek.
Echter, het is niet het ontbreken van dezelfde symptomen, maar het feit dat de verhalen wel overeenkomen die tot de volgende conclusie heeft geleid:
We hebben allemaal een uitstekend overlevingsmechanisme dat wordt aangestuurd door een systeem dat al onze lichaamsdelen en lichaamsfuncties aanstuurt. Om je te beschermen in een situatie van ernstige overbelasting zorgt het overlevingsmechanisme er voor dat je rustig aan gaat doen. Een systeemafsluiting, tot hier en niet verder. niet slechts een verzekering die doorslaat, het sluit je zorgvuldig af, op de beste manier voor jou. Dit verzekert je immobiliteit en dempt zelfs je mentale capaciteit. Dit is om je energie te sparen, om je de gelegenheid te geven te herstellen van de oorspronkelijke oorzaak en om te voorkomen dat je verdere schade aan jezelf aanricht.
Dit is vergelijkbaar met de manier waarop artsen patiënten in coma brengen zodat zij kunnen herstellen van hoofdletsel. Deze afsluiting blijft bestaan totdat het systeem ervan overtuigd is dat je niet op dezelfde ‘gedreven’ manier zult doorgaan. Helaas zit ‘gedreven zijn’ in je aard en hoe meer je tegen de ‘ziekte’ vecht, hoe meer het systeem denkt dat je geïmmobiliseerd moet worden. Vandaar dat dit jaren kan doorgaan en je niet opknapt!
Pijn en vermoeidheid zijn natuurlijke manieren om je af te remmen, net als hoofdpijn, niet scherp kunnen denken (hersenmist) en een wazig zicht. Je overlevingsmechanisme zou het eigenlijk niet beter voor je kunnen doen. Het zorgt er simpelweg voor dat je niet te ver of te hard gaat. Het neemt je in bescherming voor en tegen jezelf. En hoewel dat op het moment van de oorzaak een goed beschermingsmechanisme was, waardoor je werd behoed voor mogelijke fatale gevolgen, is het nu een beschermend mechanisme geworden waaronder je volkomen vast zit!
Het is geen toeval dat veel van je symptomen vergelijkbaar zijn met stress gerelateerde aandoeningen, zoals: darmproblemen, vermoeidheid, hersenmist, wazig zien, auto-immuun problemen, slaapproblemen en niet te verklaren pijn. Dit komt omdat lichaam en geest nu constant in de stress modus staan, omdat je in een situatie terecht bent gekomen waar je geen controle over hebt en waarin je geen uitzicht hebt op herstel.
Pijn is een signaal, een boodschap om ons te laten stoppen met datgenen waar we mee bezig zijn en er voor te zorgen dat wij ons concentreren op beter worden. Hoe groter de, door je brein, waargenomen schade, hoe hoger het pijn niveau (of chronische vermoeidheid of andere problemen) wat er weer voor zorgt dat je alleen doet wat noodzakelijk is.
Je kunt niet vechten tegen deze aandoening, dat zal het alleen maar erger maken. Je pijn of vermoeidheid zal voortduren zolang het nodig wordt geacht door je eigen brein. De pijn zal pas verdwijnen zodat het brein bevestiging krijgt dat je jezelf NIET tot het uiterste zult drijven, je je grenzen leert te respecteren en dat je naar de signalen luistert.
Een metafoor als voorbeeld: Je rijdt te hard!
Stel je voor dat je met 100 km/u door een 50 km zone rijdt. Maar je bent uiteindelijk langzamer dan alle anderen die netjes met 50 km/u rijden. Dat komt omdat de politie je aanhoudt waardoor je een half uur vertraging hebt. Vervolgens ga je met 120 km/u rijden om de verloren tijd proberen in te halen, waardoor je weer wordt aangehouden door de politie en nu wordt zelfs je rijbewijs ingevorderd voor een bepaalde tijd. Je gejaagde gedrag en het daarna nutteloos moeten wachten bij elke aanhouding levert uiteindelijk een gemiddelde snelheid van 10 km/u op. Dus: je gejaagde gedrag zorgt er alleen maar voor dat je nog verder achterop raakt.
Op deze (levens)weg sta je nu voor een keus: óf rustiger aan doen en dezelfde snelheid rijden als iedereen óf je leert niet van deze ervaring en neemt de consequenties (= chronische pijn of vermoeidheid) voor lief. Aan jou de keus!
Herken je dit?
Als je jezelf herkent in dit verhaal en in de bovenstaande beschrijving van intensivering en verdere verspreiding van pijn, dan is er goed nieuws. Als je de gedrevenheid en ‘activiteiten’ niet herkent maar wel erkent dat je regelmatig over je eigen grenzen bent gegaan, op welke manier dan ook, is het onderstaande ook voor jou van toepassing.
Het goede nieuws!
De ‘beschermende staat’ waar je je in bevindt, zal alleen doorgaan als het brein denkt dat dit de juiste strategie is. Het mooie van de OldPain2Go® methodiek is dat je contact kunt leggen met dat gedeelte van het brein welke de pijnsignalen en vermoeidheid ‘uitstuurt’.
Je kunt met het brein onderhandelen!
Je kunt je eigen brein echter niet voor de gek houden, want het ‘hoort’ je planning en gedachten. Je zult alleen kunnen herstellen als je een andere manier van leven, van doen en vooral van laten, accepteert en implementeert. Je zult echt moeten leren los te laten en je realiseren dat je niet alles kunt doen of alles onder controle kunt houden, dat anderen ook taken op zich kunnen nemen. En dat het af en toe goed en nodig is om NEE te zeggen. Je moet voortaan eerst aan je welzijn denken, want je kunt je brein en zenuwstelsel niet voor de gek houden door te doen alsof, óf door te zeggen dat je hierin bent veranderd al je dat niet bent.
Het ‘uitzetten’ van de pijn op zich is een relatief eenvoudig proces. Het wordt echter niet ‘uitgeschakeld’ als je brein nog steeds aanleiding heeft te denken dat deze pijn noodzakelijk is voor jou als immobilisatie. Tijdens de sessie moeten er overeenkomsten gesloten worden met je brein (het z.g. Brain Barganing) waarbij je afspreekt je fysieke, mentale en/of emotionele grenzen te respecteren en overeenkomstig te reageren op je lichamelijke waarschuwingssignalen. Vervolgens stopt het pijnsignaal.
Wanneer je je echter (nadat de pijn of de vermoeidheid is gestopt) niet aan de gemaakte afspraken (die je met jezelf maakt) houdt, de signalen negeert of alsnog weer over je grenzen gaat, zal de pijn en vermoeidheid zonder meer terugkomen (vaak zelfs heftiger) en je opnieuw verzwakken: uit bescherming voor jou!
Kortom: geen verandering in oud gedrag door jou = geen verandering in de pijn of vermoeidheid.
Als je bent doorverwezen naar deze pagina voor hulp bij Specifieke Chronische Pijn of o.a. fibromyalgie, M.E., C.V.S. kun je een afspraak maken voor een beoordelingsconsult mits je écht pijn-vrij wilt zijn én bereid bent je levensstijl/tempo aan te passen. Ik zal je dan vervolgens begeleiden in je proces.